Amy ile bi röportaj

Muhabir: Farklı bir imaj gösterdiniz.Amy Lee bir tasarım ürünü mü yoksa siz sevdiğiniz için mi böyle?

Amy Lee: Ben kendi kendimin tasarımcısıyım. Benden gelen her şey sanatımın bir parçası: şarkı yazdım, söyledim, çizdim ve kendi giysilerimi yaptım. Hayranlarımız da bunu takip etti.

M: ’My Immortal’ ın klibinde beyaz örtülere büründün ve ölü gibi göründün. ’Bring me to life’ da bir gecelikle bir pencereye çıktın. Hala intihar hakkında fantezilerin var mı?

Amy Lee: İntihar ya da ölüm hakkında şarkı söylemem. ’Bring Me To Life’ farklı yollarla anlatılabilirdi ama ben asla intihar etmeyi düşünmedim. Klip şöyleydi… ne yapacağımı bilmiyorum ve kazayla düşüyorum ama intihar etmiyorum. Bu daha çok yaşamın fiziksel çekişmeleriyle ilgili...

M: Ölümle aran nasıl?

Amy Lee: Bence eğer bir şeyin olması için çaba harcamazsak o şey olmaz.(Amy bir çocukken annesini deli gibi sevdiğini ve onun ölümünü inkar ettiğini söyledi.Gençliklerinde o ve Ben ilk şarkılarını; yorgun olmaktan ve çocukluk korkularından bahseden melankolik bir şarkı olan ‘My Immortal’ı yazdılar. Şimdi O, kendi kendine yardım mesajlarına geçmek istediğini söylüyormuş.)

M: Dindar mısın?

Amy Lee: Ben ruhsal derdim, dindar değil. Hristiyan olsam da. Başını dik tutmak ve kendin için bir şeyler yapmak gerekli. Bu konuma geldiğimde bu şunun gibi bir şeydi: Rüyalarımı gerçekleştirmek için çalıştım.

M: Tanrı’ya inanır mısın?

Amy Lee: İnanırım ama bu biraz kişisel ve bunun hakkında konuşmak istemiyorum. İşim Tanrı'yı ilgilendirmez.

M: Ailen ne zaman senin için vazgeçilmez olur?

Amy Lee: İnsanlar beni kullanmaya çalıştıkları zaman. Bir kaç ay önce bir arkadaş turneden vidyoları çaldı. Çok kızdım. Nefret ettiğim başka şey varsa o da ailenin anlayışsızlığıdır. Ailem başarılı olamayacağımı düşünmüştü. Okulum için çok fazla destek verdiler ve müzik için harcadığım çabaya hoş bakmadılar.

M: Ya şimdi?

Amy Lee: Para kazandığımdan beri benimle gurur duyuyorlar. Evanescense iş ve sanat arasında bir köprü. Biz melankolik besteli şarkılarımızda gerçek acılardan ve yaşamın materyallerinden bahsediyoruz...

Güçlü bir rock sounduna sahip olan Evanescence’in tohumları 90’lı yıllarda atıldı.Amerika ve tüm Avrupa’da önemli başarılar elde eden grubun en büyük özelliği, henüz 20 yaşındaki dupduru bir sese sahip olan kadın vokalisti Amy Lee. Lee ve grubun elemanlarından gitarist Ben Moody’nin besteleri yaparken ilham aldığı isimler arasında Björk, Tori Amos, Danny Elfman bulunuyor. Evanescence grubunun diğer elemanları ise John LeCompt (gitar) ve Rocky Gray (davul)

-Şu ana kadar az duyulmuş bir grup ismine sahipsiniz.Nedir bunun hikayesi?

Amy: Bu ismi bulmak için uzun bir araştırma yaptık.Alışılmışın dışında bir sözcük olmasını tercih ettik.Gerçi bu sözcüğün önceden duyulmadığını düşünmüyorum.Zaten bu isim bizim müziğimizi tarif ediyor.
Ben: Ben bu ismi ilk duyduğum zaman Amy’den daha fazla savunmuştum.Evanescence üzerinde uzun uzun düşünmüştük.Asıl olarak bu kelimeyi duyduğunuz zaman akılda beliren bir resmi vardır.Ben onu sevdim.İnsanı derinden etkiliyor.En sonunda işte bu dedim.

-Bring To My Life şarkınız Daredevil filminin müziği oldu.

Amy: Daredevil filminde bu şarkıyı duymak benim için muhteşem bir deneyimdi.İlginç olan şu ki,ne şarkı film için ne de film şarkıyla ilgili olarak yaratılmıştı.Bu şarkının kullanıldığı sahneyi gördüğüm zaman garip hissettim.Filmde My İmmortel adlı bir başka şarkımız da kullanıldı.Şarkımız filmin en etkili sahnelerinde yer aldı.Bu da bizim kariyerimiz açısından iyi bir gelişme oldu.

-Bir rock grubunun kadın vokali olmak kolay iş değildir herhalde?

Amy: Gerçekten rock söyleyen bir kadın vokal olmaktan çok gurur duyuyorum.Çükü bu alanda fazla kadın vokal yok.Bu durum yüzünden hayal kırıklığına uğradığım da oluyor.Garbage ve Tori Amos gibi grup ve şarkıcıların daha çok olmasını arzu ederdim.Aslında rock müziğinde bir kadın olmak bu kadar büyütülecek bir durum değil.Belki benim sayemde diğerlerinin de önü açılır

amy ye gothic dienler baksın özellikleeeee